اماره تصرف
اماره تصرف چیست ؟ مطابق با ماده ۳۵ ق.م که در این مورد مقرر می دارد :《تصرف به عنوان مالکیت ، دلیل مالکیت است. مگر اینکه خلاف آن ثابت شود.》
قاعده فوق را، «قاعده ید» یا «اماره تصرف» می گویند. این قاعده با قاعده «علی الید» متفـاوت اسـت.
طبـق قاعده اخیر،استیلا غیرقانونی بر حق غیر، موجب ضمان است. (ماده۳۱۱ ق.م)
منظور از اماره تصرف ، سلطه و اقتدار «عرفی» است که شخص بر مالی دارد.
تصرفی دلیل مالکیت است که به عنوان مالکیت باشد. یعنی متصرف، مال را به منظـور اعمال حق مالکیت یا حقوق عینی دیگر در دست داشته باشد. و تصرف ولی ، وکیل و امین، دلیل مالکیت کسی است که این اشخاص از طرف او اقدام میکنند. با این حال، تصرف به عنوان مالکیت فرض میشود. مگر این که ثابت شود که شروع تصرف به نیابت از دیگری بوده است که در این صورت مدعی بایـد مبنای تغییر عنوان تصرف را اثبات کند.
بنابر نظـر دیگری، منظـور از «به عنوان مالکیت» این است که متصرف ادعای مالکیت داشته باشد. صرف نظر از اینکه تصرف بالمباشره با به واسطه باشد . البته این اظهار نیاز به اثبات ندارد زیرا تصرف، مالکانـه محسوب میشود مگر خلاف آن اثبات شود.
در همین رابطه بخوانید : تصرف عدوانی چیست؟
شرایط اعتبار اماره تصرف
- تصرف به عنوان مالکیت باشد.
- تصرف باید مشروع باشد.
